از سنین پایین، اکثر کودکان به طور طبیعی به سمت اجتماعی شدن و تعامل با دیگران گرایش پیدا می کنند و دوستی های قوی ایجاد می کنند. با این حال، یادگیری دوست یابی کودکان لزوماً یک مهارت ذاتی نیست و ممکن است برای برخی از کودکان بیشتر از دیگران نیاز به تمرین داشته باشد.
برخی از کودکانی که با دوست یابی و حفظ دوستی ها مشکل دارند، ممکن است مهارت‌های اجتماعی ضعیفی داشته باشند و یا برخی از مشکلات رفتاری را نشان دهند. پرخاشگری اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که بچه‌ها مهارت بازی کردن خوب با دیگران را نداشته باشند. (راستی مقاله خشم کودک را می تونی اینجا مطالعه کنی) کم رو بودن و اضطراب اجتماعی نیز می تواند به مشکل در دوست یابی کمک کند.برای خوندن مقاله استرس در کودکان اینجا کلیک کنید. با این حال، راه‌های زیادی برای کمک به رشد مهارت‌های دوستی فرزندتان وجود دارد که در این مقاله به آن اشاره خواهیم کرد.
تو این نوشته این مطالب را مطالعه می‌کنید
اگر وقت نداری مقاله را بخونی ویسش را گوش کن
اهمیت و نقش دوست یابی در کودکان
دوستی ها به کودکان کمک می کند تا مهارت های مهم زندگی مانند کنار آمدن با دیگران و حل تعارضات و مشکلات را توسعه دهند. کودکانی که این مهارت ها را دارند در آینده کمتر دچار مشکلات اجتماعی و عاطفی می شوند. بازی کردن نقش بزرگی در نحوه ارتباط کودکان با دیگران و دوست یابی در کودکان است.
دوست یابی از انزوا و تنهایی کودکان جلوگیری می کنند، احساس همدلی کودک و عزت نفس ( پیشنهاد میکنم مقاله عزت نفس در کودکان را مطالعه کنید اینجا کلیک کنید) او را تقویت می کند. دوست یابی همچنین می تواند احساس شادی، تعلق و هدفمندی را در کودک افزایش دهند. همچنین استرس کودک کاهش پیدا می کند.
دوستان مشکلات را به اشتراک می گذارند، نصیحت می کنند و عزت نفس ایجاد می کنند. برای کودکان، دوست یابی بخش مهمی از رشد اجتماعی و عاطفی آنهاست. یادگیری کنار آمدن با دوستان اعتماد به نفس و احساس هویت آنها را تقویت می کند. دوستان برای سلامت جسمانی نیز مهم هستند.
مزایای دوست یابی چیست
داشتن دوست برای همه مهم است. دوستان مشکلات را به اشتراک می گذارند، نصیحت می کنند و عزت نفس ایجاد می کنند. برای کودکان، دوست یابی بخش مهمی از رشد اجتماعی و عاطفی آنهاست. یادگیری کنار آمدن با دوستان اعتماد به نفس و احساس هویت آنها را تقویت می کند.
دوستان برای سلامت جسمانی نیز مهم هستند. کودکان به احتمال زیاد با دوستان خود فعالیت بدنی بیشتری دارند. به علاوه دوستان خوب باعث احساس خوشبختی و احساس خوب در مورد خود می شود، به این معنی است که کودکانی که با دوستانشان تعامل دارند، به احتمال زیاد سبک زندگی سالمی دارند.
کودکان می توانند انواع مختلفی از دوستی را داشته باشند، مثلا دوست صمیم، هم بازی، دوست خیالی و … . آنچه مهم است این است که آنها شفقت، رفتار خوب و نحوه مراقبت از دیگران را بیاموزند.
نحوه آموزش دوست یابی به کودک
نحوه دوست یابی کودک به سن و رشد آنها بستگی دارد. کودکان نوپا هنوز مهارتی برای دوست یابی ندارند و احتمالاً با کودکانی که به آنها معرفی می کنید بازی می کنند. در این سن، برخی از کودکان نوپا اجتماعی تر از دیگران خواهند بود.
در 3 سالگی، کودکان اغلب با دیگران در گروه بازی یا مراقبت از کودک ملاقات می کنند و ممکن است بتوانند نام دوستان خود را نام ببرند و بخواهند با آنها بازی کنند. گاهی اوقات کودکان در این سن نمی دانند دوستانشان چه کسانی هستند.
در سن 4 سالگی، کودکان معمولاً دوستانی در پیش دبستانی یا مهد کودک دارند. آنها می توانند تفاوت بین یک دوست و سایر کودکانی را که می شناسند تشخیص دهند. بعضی ها راحت تر از دیگران دوست پیدا می کنند. کودک شما ممکن است عاشق تعامل با کودکان دیگر باشد، یا ممکن است ساکت تر باشد و ترجیح دهد به جای شرکت در آن تعامل، تماشا کند. بسیاری از آنها هر روز با کودکان مختلف بازی می کنند.
شما می توانید به فرزندتان کمک کنید تا به عنوان بخشی از زندگی روزمره خانوادگی، دوست خوب بودن را یاد بگیرد.
به عنوان مثال، ممکن است کودک شما هنگام بازی با خواهر یا برادر و تصمیم گیری در مورد اینکه چه چیزی بازی کند یا چه کسی می تواند از یک اسباب بازی خاص استفاده کند، نیاز به مذاکره داشته باشد. وقتی این موقعیت‌ها اتفاق می‌افتد، می‌توانید توضیح دهید که چه اتفاقی در حال رخ دادن است و چرا. به عنوان مثال، ممکن است بگویید، “این ایده خوبی بود که قبل از اینکه تصمیم بگیرید چه بازی کنید، به همدیگر گوش کنید” یا “توضیح دهید که هر دوی آنها باید با اسباب بازی بازی کنند.”
صحبت کردن و گوش دادن نیز مهارت های مهمی برای دوست یابی در کودک هستند. به عنوان مثال، نشان دادن علاقه به آنچه دیگران می گویند و سوال پرسیدن مهم است. وعده های غذایی خانوادگی می تواند زمان بسیار خوبی برای الگوبرداری از این مهارت ها باشد و به فرزند شما فرصتی برای تمرین آنها بدهد.
برد و باخت مهربانانه مهارت دیگری است که می توانید الگوبرداری کنید و فرزندتان می تواند در طول فعالیت های خانوادگی آن را تمرین کند. بازی های رومیزی خانوادگی مخصوصاً برای این کار خوب هستند.
کارگاه دلبستگی ایمن بر اساس رویکرد تراپلی
تراپلی رویکردی بازیگون است که از طریق فعالیت های ساده رابطه میان شما و کودکتان را بهبود می‌بخشد، صمیمیت شما را افزایش می‌دهد
بهترین زمان آموزش دوست یابی به کودکان
تا سه سالگی، بسیاری از کودکان به طور منظم فعالیت هایی را با کودکان دیگر انجام می دهند. به عنوان مثال، در کودکستان، مهدکودک یا شهربازی با دیگر کودکان تعامل دارند.
در این سن، برخی از کودکان تصور روشنی از دوستانشان دارند و می توانند نام آنها را بگویند. آنها ممکن است وقتی به سن پیش دبستانی می رسند به دنبال دوستان خود بگردند یا فقط با آنها بازی کنند. آنها حتی ممکن است بخواهند با دوستان خود دیدار داشته باشند.
سایر کودکان در این سن ممکن است دوستانی نداشته باشند که بتوانند نامشان را بنویسند، اما ممکن است مشتاق دوست یابی کودکان باشند.
تا چهار سالگی، اکثر کودکان قادر خواهند بود تفاوت بین “دوست من” و سایر کودکانی را که می شناسند تشخیص دهند.
به نظر می رسد برخی از کودکان به راحتی دوست می شوند و از بودن در کنار افراد دیگر انرژی می گیرند. دیگران شاید این فرایند را خسته کننده و طاقت فرسا بدانند. برخی از کودکان ممکن است دیرتر صمیمی شوند و قبل از پیوستن به گروه به زمان نیاز دارند تا ببینند چه اتفاقی می افتد.
هدف این است که به فرزندتان کمک کنید در معاشرت احساس راحتی کند و آن را به یک تجربه مثبت تبدیل کند.
دوره آفلاین بهبود روابط والد و کودک CPRT با رویکرد بازی
بازی یک روش غریزی است و برای رشد لازم می باشد. بزرگسالان در مورد افکار، تجربیات و احساسات خود صحبت می کنند، اما کودکان از اسباب بازی و بازی کردن برای درک دنیای اطراف خود استفاده می کنند و از طریق روابط افکار و احساسات خود را بیان می کنند
راه های آموزش دوستیابی به کودکان
بچه ها برای دوام دوستی به مهارت های متفاوتی نیاز دارند. به عنوان مثال، آنها باید تمرین کنند که چگونه برخی از وسایل خود را به اشتراک بگذارند، به نوبت بنشینند، به صحبت های دیگران گوش دهند و درگیری ها را مدیریت کنند.
برخی از راه های دوست یابی در کودکان عبارتند از:
- به آنها نشان دهید که چگونه به اشتراک بگذارند و نوبت بگیرند
- تشویق آنها به گوش دادن به دیگران و درک دیدگاه دیگران
- به آنها نشان دهید که چگونه مهربانانه رفتار کنند
- تمرین گوش دادن و صحبت کردن
- با آنها بازی کنید تا یاد بگیرند که چگونه قوانین را رعایت کنند
- تشویق آنها به لبخند زدن هنگام ملاقات با کودکان دیگر به آنها نشان می دهد که چگونه به دیگران علاقه مند شوند. برای مثال، پرسیدن یک سوال یا صحبت در مورد چیزی که هر دو دوست دارند، فرایند دوست یابی را تسریع می کند.
- از طریق دوستی های خود نشان دهید که دوست خوب بودن به چه معناست
- همچنین می توانید موقعیت هایی ایجاد کنید که فرزندتان با دیگران در تماس باشد. برای مثال، می‌توانید تاریخ‌های بازی را سازماندهی کنید، فرزندتان را به ملاقات دیگران در پارک ببرید، یا فرزندتان را در فعالیت‌هایی مانند ورزش یا نمایش ثبت‌نام کنید.
وقتی فرزندتان با دوستی بازی می‌کند، مراقب او باشید تا در صورت شروع درگیری بتوانید مداخله کنید. اسباب بازی های مورد علاقه فرزندتان را کنار بگذارید تا احتمال مشاجره را به حداقل برسانید. می‌توانید به آنها کمک کنید تا بازی‌هایی را پیدا کنند که هر دو دوست دارند. برای مثال، آنها را برای بازی به پارک ببرید. این ایده خوبی است که کودکان تا سنشان کم است محدودیت زمانی برای تاریخ بازی تعیین کنید، زیرا زمانی که خسته هستند بیشتر با هم بحث می کنند.
شاید یادآوری این نکته مفید باشد که بسیاری از این مهارت ها حتی برای بزرگسالان نیز سخت است. فرزند شما هنوز در حال یادگیری است و به فرصت های زیادی برای تمرین دوست خوب بودن نیاز دارد.
پیشنهاد هایی برای دوست یابی کودکان در مدرسه
والدین اغلب نگران دوست یابی کودک در مدرسه هستند. معمولاً بچه‌ها به خانه می‌آیند و می‌گویند که دوستانی ندارند، کسی آنها را دوست ندارد، یا اینکه با دوستی درگیر شده‌اند.
اغلب این مشکل به سرعت ناپدید می‌شود، اما می‌توانید با معلم فرزندتان صحبت کنید و ببینید که آیا پیش‌دبستانی یا مدرسه می‌تواند کاری انجام دهد تا به او کمک کند احساس مشارکت داشته باشد. شما همچنین می توانید برای افزایش عزت نفس فرزندتان تلاش کنید و به او کمک کنید که چگونه با کودکان دیگر بازی کند.
اگر کودک شما در مدرسه با کودک دیگری اختلاف داشته است، سعی کنید بلافاصله واکنش نشان ندهید. برای فرزند شما مهم است که یاد بگیرد چگونه روابط دوستانه خود را به تنهایی مدیریت کند. شما معمولاً نیازی به ارتباط با والدین فرزند دیگر ندارید. با فرزند خود در مورد اتفاقی که افتاده صحبت کنید و به او کمک کنید راه هایی برای پشیمانی یا جبران آن پیدا کند.
آموزش مهارت های اجتماعی
رفتار اجتماعی مناسب ذاتی نیست. با کودک خود بازی کنید تا به او بیاموزید که چگونه با بزرگسالان و سایر کودکان مکالمه مودبانه داشته باشد. نوبت گرفتن، اشتراک گذاری، احترام گذاشتن به مرزهای دیگران و مراقبت از احساسات را با آنها تمرین کنید.
مهارت‌های اجتماعی که در دوست یابی در کودک دوستی‌ها را تقویت می‌کنند شامل یادگیری نحوه «نه» گفتن و نحوه پذیرش «نه» به عنوان پاسخ از طرف دیگران است.
کودک شما همچنین باید بداند که چگونه عذرخواهی کند، با یک دوست محترمانه بحث کند، به حرف های دیگران گوش دهد، ابراز همدردی کند و در بازی ها نقش خوبی داشته باشد.
کتاب هایی درباره دوستی را بخوانید
مانند وینی پو و کریستوفر رابین، ادبیات کودکان مملو از دوستی های قوی است. از کتاب‌ها به‌عنوان فرصتی برای صحبت در مورد اینکه چه چیزی باعث می‌شود این دوستی‌ها کارساز باشد و چه ویژگی‌هایی برای تقویت دوستی‌ها موثر است، استفاده کنید.
خواندن کتاب در مورد دوستی ها و مسائلی که گاهی اوقات ممکن است پیش بیاید می تواند به آنها کمک کند تا کودکان دوستی های خود را دنبال کنند. کتاب‌هایی در مورد انواع زیادی از دوستی‌ها، از جمله با بچه‌هایی که با یکدیگر متفاوت هستند و درگیری‌هایی دارند، بخوانید تا به فرزندتان نشان دهید که چگونه می‌توانید به تفاوت‌ها احترام بگذارید و همچنان دوست بمانید.
بگذارید کودکان دوستان جدید پیدا کنند
گاهی اوقات با بزرگتر شدن کودک، دوست یابی کودکان سخت تر می شود. اضطراب اجتماعی، همراه با کمبود فرصت، می‌تواند مانعی برای ارتباط با افراد جدید ایجاد کند.
علاوه بر حفظ دوستی های فعلی، فرزندتان را تشویق کنید تا برای دوست یابی پیشقدم شود. این می تواند به سادگی یک لبخند و نزدیک شدن به کسی برای پرسیدن سوال یا حتی سلام کردن باشد. به آنها بگویید که صحبت کردن با افراد جدید شجاعت می خواهد، اما می تواند سرگرم کننده باشد. این مهارت در دراز مدت به آنها کمک خواهد کرد. به جای ماندن در خانه، به آنها پیشنهاد دهید به پارک بروند یا در کلاس های گوناگون ثبت نام کنند.
آنها را به چالش بکشید تا خود را به شخص جدیدی معرفی کنند. شما نیز می توانید همین کار را انجام دهید. به کودک خود نشان دهید که ملاقات با یک فرد جدید نباید ترسناک باشد. شما هرگز نمی دانید دوست مادام العمر بعدی شما از کجا می آید!
مدل دوستی سالم
فرزندتان مراقب رفتار شماست، حتی زمانی که فکر نمی‌کنید او به شما توجه داشته باشد. فرزند شما از رفتار شما با همسالان خود یاد می گیرد که چگونه با دوستان خود رفتار کند. با صادق بودن با دوستان خود، نگه داشتن برنامه های خود با آنها و رفتار خوب با آنها، نحوه رفتار با یک دوست را به عنوان الگو به فرزندان خود نشان می دهید. دوستی مهربانانه، با احترام و دلسوز بودن شما، به فرزندتان می آموزد که همینطور باشد.
راه های آموزش دوست یابی کودک را پیدا کنید
یاد گرفتن دوست یابی در کودکان یک فرآیند یک شبه نیست. به عنوان والدین، ممکن است با موقعیت‌هایی مواجه شوید که فرزندتان مانند بهترین دوستی که می‌تواند باشد رفتار نکند. کودک شما ممکن است لحظاتی از درگیری، تهاجم، دعوا و بحث با دوستان خود داشته باشد.
هدفتان این باشد که هر دعوا را به لحظاتی قابل آموزش تبدیل کنید. از آنها بپرسید که یک دوست خوب در این موقعیت چگونه عمل می کرد. در نهایت، آنها از آن استفاده خواهند کرد. با راهنمایی و کمی تمرین شما، آنها به یک دوست دلسوز، مهربان و قابل اعتماد تبدیل خواهند شد.
کلام آخر
دوستان برای رشد کودکان مهم هستند. اما دوست یابی کودک و حفظ آنها همیشه آسان نیست و کودکان باید یاد بگیرند که چگونه این کار را انجام دهند. خوشبختانه، راه هایی وجود دارد که می توانید به آنها کمک کنید تا دوست خوبی باشند. در این مقاله سعی کردیم اهمیت دوست یابی کودکان را توضیح دهیم و راه های دوست یابی کودک را به شما نشان دهیم.
سوالت را بپرس تا مشاوره کودک بهت رایگان جواب بده
سوالات متداول درباره دوست یابی کودکان
اهمیت دوست یابی کودک چیست؟
دوست یابی از انزوا و تنهایی کودکان جلوگیری می کنند و احساس همدلی کودک را تقویت می کند. دوست یابی همچنین می تواند احساس شادی، تعلق و هدفمندی را در کودک افزایش دهند. همچنین استرس کودک کاهش پیدا می کند.
یک کودک معمولاً از چه سنی شروع به دوست یابی می کند؟
در 3 سالگی، کودکان اغلب با دیگران در مهد کودک یا پارک ملاقات می کنند و ممکن است بتوانند نام دوستان خود را نام ببرند و بخواهند با آنها بازی کنند. گاهی اوقات کودکان در این سن نمی دانند دوستانشان چه کسانی هستند. در سن 4 سالگی، کودکان معمولاً دوستانی در پیش دبستانی یا مهد کودک دارند.
چرا دوستیابی فرزندم سخت است؟
برخی از کودکان به طور طبیعی در سنین پایین دوست پیدا می کنند، در حالی که برخی دیگر به زمان بیشتری نیاز دارند. در برخی موارد، بچه ها به سادگی با کسی که بتوانند با او ارتباط برقرار کنند، ملاقات نکرده اند. چالش‌های مختلف نیز می‌توانند در راه باشند. برخی از بچه ها آنقدر عصبی یا مضطرب می شوند که نمی توانند با دیگران صحبت کنند.
تیم تولید محتوای نینوپیا
این مقاله به کوشش تیم تولید محتوای نینوپیا تولید شده است. نینوپیا پلتفرم توسعه فردی کودکان
۶ دیدگاه در “آموزش مهارت دوست یابی کودکان”
من دخترم اصلا دوست نداره با همسن و سالاش دوست بشه و وقتی هم بچه ای میاد که باهاش دوست بشه میگه مامان چرا این میخواد با من دوست بشه من دوست ندارم باهاش دوست بشم نمیدونم برای اینکه مهارت دوست یابی دخترم را بالا ببرم باید چی کار کنم ممنون میشم راهنمایی کنید.البته ما خیلی هم رفت و آمد با بچه ها نداریم و بیشتر دخترم با بزرگتر ها هست مثل مامان بزرگ و بابابزرگ و خاله و دایی هاش هم بچه ندارن و دخترم هم تک فرزند هست.
ببخشید میشه چندتا کتاب در این زمینه معرفی کنید که برای بچه ها بخونیم؟ ممنونم
سلام شبنم عزیز
در این موضوع بسته به گروه سنی کتابهای مختلفی وجود دارد که در ادامه چند مورد خدمتتون معرفی میشه.۱.کتاب دوست خوبی باشیم برای ۳ سال به بالا ۲.المور دنبال دوست می گردد برای ۳ سال به بالا ۳. کتاب نویل برای ۳ سال به بالا ۴. چمدان شگفت انگیز هاپ برای ۳ سال به بالا ۵. دری و دوست راست راستکی اش برای ۹ سال به بالا
میشه راهکارهای بیشتری ارائه کنید؟
بله، می‌توانید از راهکارهای زیر برای آموزش مهارت دوست یابی کودکان استفاده کنید:
۱. تشویق کودک به شرکت در فعالیت‌های گروهی: با شرکت در فعالیت‌های گروهی، کودکان با دیگران آشنا می‌شوند و این باعث می‌شود که روابط اجتماعی آنها بهبود پیدا کند.
۲. تشویق کودک به ابراز علاقه و علاقمندی: برای دوست یابی، باید کودکان را تشویق به ابراز علاقمندی خود نسبت به فعالیت‌های مختلف و همچنین نسبت به دوستان جدید خود کنید.
۳. آموزش مهارت‌های اجتماعی: برخورد درست با دوستان و همچنین حل مسائل و تعامل با دیگران، می تواند کمک کند کودک شخصیت قابل قبولی پیدا کند.
۴. تشویق کودک به شرکت در فعالیت‌های خارج از محیط خانه: شرکت در فعالیت‌های خارج از محیط خانه، مثل رفتن به پارک، شرکت در باشگاه ورزشی و یا شرکت در دوره‌های آموزشی، می‌تواند به کودک کمک کند تا با دوستان جدید آشنا شود.
۵. تشویق کودک به احترام به دیگران: باید به کودکان یاد داد که باید همیشه به دیگران احترام بگذارند و با دوستان خود با احترام برخورد کنند.
۶. تشویق کودک به گفتگو با دیگران: باید به کودک یاد داد که همیشه سعی کند با دوستان خود صحبت کند و نظرات و ایده‌های خود را با آنها در میان بگذارد.
۷. تشویق کودک به پذیرفتن تفاوت‌های فردی: باید به کودکان یاد داد که همۀ افراد مخصوصاً دوستانشان تفاوت‌هایی دارند و باید این تفاوت ها را پذیرفت.
من پسرم ۵ سال و ۷ ماهه هست طبیعیه که تو محیط مهدکودک نتوانه با هم‌سنانش دوست بشه؟ نیاز به مراجعه به مشاوره یا روانشناسی داره؟