علت و نشانه های بیش فعالی در کودکان چیست

بیش فعالی در کودکان

بیش فعالی در کودکان یکی از مشکلات رایجی است که می‌تواند برای خانواده‌ها و معلمان نگران‌کننده باشد. بیش فعالی به معنای افزایش فعالیت حرکتی، خلقی یا شناختی است که معمولاً منجر به نارضایتی خانواده و ناکامی در عملکرد تحصیلی می‌شود. در ادامه نینوپیا چندین راهکار برای کمک به بیش فعالی در کودکان را بیان میکنه:

۱- فعالیت‌های بدنی: برای کمک به کاهش بیش فعالی در کودکان، فعالیت‌های بدنی مثل بازی در فضای باز، دویدن، پرش و شنا کردن را تشویق کنید. این فعالیت‌ها می‌توانند انرژی بیش فعالانه کودک را کاهش دهند و به او کمک کنند تا بهتر تمرکز کند.

۲- تغذیه سالم: اطمینان حاصل کنید که کودک شما تغذیه سالمی دارد و میوه‌ها، سبزیجات، ماهی و مواد غذایی پر از آهن و روی را مصرف می‌کند. مصرف بیش از حد نوشیدنی‌های شیرین و اضافه کردن شکر به غذا و نوشیدنی‌ها را محدود کنید.

۳- روتین کاری: برای کودک، روتین کارهای روزانه مانند بیدار شدن، وعده‌های غذایی، تمیز کردن و خوابیدن ضروری هستند. تلاش کنید تا روزانه یک برنامه مشخص برای کودک داشته باشید تا او بتواند روز را با توجه به برنامه‌ای که از قبل برایش تعیین کرده‌اید، بگذراند.

۴- حمایت از کودک: به کودک خود نشان دهید که شما او را پذیرفته و از او حمایت می‌کنید. این کمک به او می‌تواند بهبود خودکنترلی و اعتماد به نفسش را افزایش دهد.

۵- مراجعه به پزشک: در صورتی که بیش فعالی کودک شما شدید است و بر روی زندگی روزمره او تأثیر گذاشته است، بهتر است با پزشک کودکان خود مشورت کنید. او ممکن است برای شناسایی هرگونه مشکل رفتاری و معرفی راهکارهای مناسب به شما کمک کند.

در کل، برای کاهش بیش فعالی کودک باید به ایجاد یک روش زندگی منظم و سالم اشاره کرد. در صورتی که مشکل بیش فعالی کودک بسیار شدید باشد و به طور قابل توجهی زندگی روزمره او را تحت الشعاع قرار داده باشد، بهتر است بهترین راهکارهای موجود را با پزشک کودکان مشورت کنید.

تو این نوشته این مطالب را مطالعه می‌کنید

انواع بیش فعالی


انواع بیش فعالی در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
بیش فعالی
بیش فعالی تکانشی
بیش فعالی کمبود توجه و تمرکز (َADHD)
بیش فعالی تکانشی کمبود توجه و تمرکز

اما اگر بخوایم دید عمیق تری به انواع بیش فعالی در کودکان بپردازیم موارد زیر را میتوان بیان کرد :
1. اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD): این اختلال با افزایش سطح فعالیت، بیش فعالی، عدم تمرکز و کنترل نشدنی حرکات بدنی همراه است.

2. اضطراب: اضطراب ممکن است باعث بیش فعالی و پرخاشگری شود.

3. اختلال رفتاری نوعی اختلال رفتاری است که با رفتارهای خشونت‌آمیز، تندرو و نافرمانی همراه است.

4. اضطراب اجتماعی: این اضطراب می‌تواند باعث شود کودک بیش فعال شود و از بیرون آمدن و برقراری ارتباط با دیگران اجتناب کند.

5. آسیب مغزی: آسیب مغزی می‌تواند باعث بیش فعالی و ناتوانی در کنترل حرکات بدنی شود.

6. بیش فعالی شناختی: در این حالت، کودک بیش از حد فعال است و ممکن است نتواند تمرکز خود را بر روی یک فعالیت خاص معطوف کند.

هر کدام از این اقسام بیش فعالی در کودکان می‌تواند با علائم و نشانه‌های خاصی همراه باشد. در صورتی که شما به هر یک از این نشانه‌های بیش فعالی در کودکان پی بردید، بهتر است با پزشک کودکان خود مشورت کنید. پزشک می‌تواند برای تشخیص بیش فعالی و تعیین نوع آن، از روش‌های مختلفی مانند مشاهده و ارزیابی رفتار کودک و در صورت لزوم، نوشتن تست‌های مختلف، استفاده کند.

کودک بیش فعال
کودک بیش فعال

علائم بیش فعالی در کودکان 3 ساله

بیش فعالی در کودکان سه ساله می‌تواند به صورت فیزیکی، خلقی و شناختی نشان داده شود. بعضی از علائم بیش فعالی در کودکان سه ساله عبارتند از:

- بی‌قراری و عدم تمرکز: کودک در موقعیت‌هایی که نیاز به تمرکز دارد، به سختی توجه می‌کند و بیش فعال است.

- فعالیت بیش از حد: کودک به طور مداوم در حال حرکت بوده و نمی‌تواند به سادگی برای مدت طولانی در جایی بماند.

- پرحرفی: کودک به طور مداوم در حال حرف زدن است و گاهی اوقات سوالات بی‌موردی می‌پرسد.

- رفتار نامتعادل: کودک ممکن است در برخی موارد به طور نامتعادل حرکت کند، مثلاً هنگام دویدن یا پریدن.

- عدم تطابق با همسالان: کودک ممکن است با همسالانش در تعامل اجتماعی دچار مشکل شود و به طور مداوم دچار ناهماهنگی با دیگران باشد.

- افت توجه: کودک ممکن است به سختی توجهی را به مواردی مثل قوانین و دستورالعمل‌ها داشته باشد.

اگر شما مشاهده کنید که کودک شما دارای بیش فعالی است و این مشکل بر روی زندگی روزمره او تأثیر گذاشته است، بهتر است با پزشک کودکان خود مشورت کنید. او می‌تواند برای شناسایی هرگونه مشکل رفتاری و معرفی راهکار مناسب به شما کمک کند. همچنین، برای کمک به کودک خود در مدیریت بیش فعالی، می‌توانید به ایجاد روال‌های منظم و فعالیت‌های بدنی، همچون بازی در فضای باز، دویدن، پرش و شنا، توجه کنید.

از-پوشک-گرفتن-کودک،-300x300

چگونه کودک خود را از پوشک بگیریم؟

آموزش از پوشک گرفتن به همراه یک هفته مشاوره

علائم بیش فعالی در کودکان زیر 2 سال

علائم بیش فعالی در کودکان زیر 2 سال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

- بی‌قراری و عدم تمرکز: کودک در موقعیت‌هایی که نیاز به تمرکز دارد، به سختی توجه می‌کند و بیش فعال است.

- فعالیت بیش از حد: کودک به طور مداوم در حال حرکت بوده و نمی‌تواند به سادگی برای مدت طولانی در جایی بماند.

- خلق پرخاشگرانه: کودک ممکن است بیش از حد ناراحت شود و به دیگران ضربه بزند یا شیء را پرت کند.

- پرحرفی: کودک به طور مداوم در حال حرف زدن است و گاهی اوقات سوالات بی‌موردی می‌پرسد.

- نخوابیدن به موقع: کودک ممکن است به موقع خواب نبرد و یا به سختی بیدار شود.

- تغییر در رفتار خوردن: کودک ممکن است نخواهد خورد یا به سختی خوردن را آغاز کند.

اگر شما مشاهده کنید که کودک شما دارای بیش فعالی است و این مشکل بر روی زندگی روزمره او تأثیر گذاشته است، بهتر است با پزشک کودکان خود مشورت کنید. او می‌تواند برای شناسایی هرگونه مشکل رفتاری و معرفی راهکار مناسب به شما کمک کند. همچنین، برای کمک به کودک خود در مدیریت بیش فعالی، می‌توانید به ایجاد روال‌های منظم و فعالیت‌های بدنی، همچون بازی در فضای باز، دویدن، پرش و شنا، توجه کنید.

علائم بیش فعالی در کودکان ۷ساله

بیش فعالی در کودکان ۷ ساله می‌تواند به صورت فیزیکی، خلقی و شناختی نشان داده شود. بعضی از علائم بیش فعالی در کودکان ۷ ساله عبارتند از:

- بی‌قراری و عدم تمرکز: کودک در موقعیت‌هایی که نیاز به تمرکز دارد، به سختی توجه می‌کند و بیش فعال است.

- فعالیت بیش از حد: کودک به طور مداوم در حال حرکت بوده و نمی‌تواند به سادگی برای مدت طولانی در جایی بماند.

- پرحرفی: کودک به طور مداوم در حال حرف زدن است و گاهی اوقات سوالات بی‌موردی می‌پرسد.

- رفتار نامتعادل: کودک ممکن است در برخی موارد به طور نامتعادل حرکت کند، مثلاً هنگام دویدن یا پریدن.

- عدم تطابق با همسالان: کودک ممکن است با همسالانش در تعامل اجتماعی دچار مشکل شود و به طور مداوم دچار ناهماهنگی با دیگران باشد.

- افت توجه: کودک ممکن است به سختی توجهی را به مواردی مثل قوانین و دستورالعمل‌ها داشته باشد.

- کنترل نشده بودن احساسات: کودک ممکن است به طور ناگهانی برای هیچ دلیلی ناراحت شود و یا به شدت خندان شود.

اگر شما مشاهده کنید که کودک شما دارای بیش فعالی است و این مشکل بر روی زندگی روزمره او تأثیر گذاشته است، بهتر است با پزشک کودکان خود مشورت کنید. او می‌تواند برای شناسایی هرگونه مشکل رفتاری و معرفی راهکار مناسب به شما کمک کند. همچنین، برای کمک به کودک خود در مدیریت بیش فعالی، می‌توانید به ایجاد روال‌های منظم و فعالیت‌های بدنی، همچون بازی در فضای باز، دویدن، پرش و شنا، توجه کنید. به علاوه، ممکن است مشاوره روان‌شناسی نیز به شما کمک کند تا بتوانید بهترین راهکارها را برای کمک به کودک خود در مدیریت بیش فعالی پیدا کنید.

اگر به دنبال ایجاد اوقات خوش و مفرح برای کودکان خود هستید به قسمت تفریح و سرگرمی نینوپیا سر بزنید

بیش فعالی کودکان

درمان بیش فعالی کودکان

درمان بیش فعالی در کودکان ممکن است شامل روش‌های مختلفی باشد، که بسته به شدت و نوع بیش فعالی کودک، متفاوت است. در ادامه چند روش درمانی برای کمک به کودکان با بیش فعالی معرفی می‌شود:

۱) روش‌های رفتاری: این روش‌ها شامل آموزش مهارت‌های مدیریت رفتاری، استفاده از تحلیل رفتاری، برنامه‌ریزی برای ارائه پاداش به کودک در صورتی که رفتار خوبی را نشان دهد و استفاده از تنبیه در صورتی که رفتار نامناسبی را انجام دهد، می‌شوند.

۲) درمان دارویی: در برخی موارد، پزشکان ممکن است داروهایی را برای درمان بیش فعالی در کودکان تجویز کنند، اما این روش باید تحت نظارت پزشکان باشد و تنها در صورتی مورد استفاده قرار گیرد که سایر روش‌ها نتوانند بهبودی مطلوب را به دنبال داشته باشند.

۳) مشاوره روان‌شناختی: مشاوره روان‌شناختی به کودک و خانواده‌اش می‌تواند بهبودی در بیش فعالی کودک و بهبودی روابط خانوادگی منجر شود.

۴) فعالیت‌های بدنی: فعالیت‌های بدنی، همچون ورزش، بازی در فضای باز و تمرینات تنفسی، می‌توانند به کودک کمک کنند تا بهبودی در بیش فعالی خود داشته باشد.

۵) موسیقی و هنر: برخی از کودکان با بیش فعالی می‌توانند با موسیقی و هنر، بهبودی خود را تجربه کنند. این روش‌ها می‌توانند به کودک کمک کنند تا ذهن خود را آرام کرده و از پرخاشگری و بیش فعالی خود دوری کند.

در هر صورت، بهترین راه برای درمان بیش فعالی در کودکان، مشورت با پزشک کودکان و دیدگاه او در این مورد است. با توجه به شدت بیش فعالی کودک و شرایط خاص او، پزشک می‌تواند بهترین راه حل را برای درمان بیش فعالی کودک تعیین کند.

کلام آخر و جمع بندی کودک بیش فعال

وجود بیش فعالی در کودکان، یک مشکل رایج در دوره کودکی است. کودکان بیش فعال معمولاً بسیار فعال و پرانرژی هستند و به طور مداوم در حرکت هستند. این مشکل می‌تواند برای خانواده و مربیان کودک، مشکل ساز و خسته کننده باشد.

بیش فعالی در کودکان ممکن است به علت متفاوتی از جمله عوامل ژنتیکی، عوامل محیطی، کمبود توجه و یا مشکلات غذایی رخ دهد. بیش فعالی در کودکان ممکن است با بیش فعالی شناختی و رفتاری همراه باشد، که ممکن است شامل بی‌قراری، عدم تمرکز، افزایش حرکت بدنی و خلق پرخاشگرانه باشد.

برای کمک به کودکان با بیش فعالی، می‌توانید به ایجاد روال‌های منظم و فعالیت‌های بدنی، همچون بازی در فضای باز، دویدن، پرش و شنا، توجه کنید. همچنین، به کودک خود غذاهای سالم و خوشمزه‌ای مانند میوه، سبزیجات و ماهی دهید و از مصرف شیرینی، نوشابه و غذاهای پرشکمک‌کننده خودداری کنید.

اگر مشاهده کنید که بیش فعالی کودک شما بر روی زندگی روزمره او تأثیر گذاشته است، بهتر است با پزشک کودکان خود مشورت کنید. او می‌تواند برای شناسایی هرگونه مشکل رفتاری و معرفی راهکار مناسب به شما کمک کند. همچنین، ممکن است مشاوره روان‌شناسی نیز به شما کمک کند تا بتوانید بهترین راهکارها را برای کمک به کودک خود در مدیریت بیش فعالی پیدا کنید.

سوالات متداول درباره بیش فعالی در کودکان

بله، بیش فعالی در کودکان ممکن است نشانه اختلال کمبود توجه و بیش فعالی (ADHD) باشد که به عنوان یک اختلال رفتاری شناخته می‌شود.

علل بیش فعالی در کودکان شامل ژنتیک، مشکلات زایمان، مواد مخدر مصرفی مادر در دوران بارداری، محیط خانه و تحصیلی نامناسب، فشارهای روانی و اضطراب هستند.

تیم تولید محتوای نینوپیا

این مقاله به کوشش تیم تولید محتوای نینوپیا تولید شده است. نینوپیا پلتفرم توسعه فردی مادر و کودک

5/5 - (1 امتیاز)

 

تخففیف 50% فیلیمو مدرسه با کد  nino350

 

اگر این مقاله را دوست داشتی برای دوستات بفرست
نظر خود را در مقاله با ما به اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

شاید از این مقاله ها خوشت بیاد
اضطراب جدایی در کودکان

اختلال اضطراب جدایی در کودکان چیست

اضطراب جدایی در کودکان به واکنشی گفته می‌شود که در نتیجه جدایی از مادر یا پدر و یا شخص مراقبت کننده یا محیطی که به آن عادت دارند، در نوزادان و کودکان کوچک به وجود می‌آید. این اضطراب معمولاً در حدود ۶ ماهگی شروع شده و تا دو سالگی به شدت تجربه می‌شود

برای دیدن محصولات که دنبال آن هستید تایپ کنید.
  • این فیلد برای اعتبار سنجی است و باید بدون تغییر باقی بماند .

کد تخفیف از نینوپیا بگیر!

  • این فیلد برای اعتبار سنجی است و باید بدون تغییر باقی بماند .